Η Μονή Καστρίτσας είναι ένα από τα γνωστότερα και σημαντικότερα μοναστήρια της Ηπείρου. Βρίσκεται στο λόφο της Καστρίτσας, 12 περίπου χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της πόλης των Ιωαννίνων, σε υψόμετρο 757μ. με εξαιρετική θέα στην πόλη και τη λίμνη.
Ο λόφος της Καστρίτσας αποτελεί σημαντική αρχαιολογική θέση καθώς στους δυτικούς πρόποδες του βρίσκεται το ομώνυμο σπήλαιο στο οποίο μαρτυρείται ανθρώπινη δραστηριότητα ήδη από την Παλαιολιθική εποχή. Ο χώρος κατοικείται από τους πρώτους ιστορικούς χρόνους όπως επιβεβαιώνεται από τα λείψανα αρχαίας κλασσικής οχυρωμένης ακρόπολης με ελληνιστικές και ύστερες φάσεις και η οποία ταυτίζεται με την Τέκμωνα την δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του ηπειρωτικού φύλου των Μολοσσών.

Μέσα σε ένα πλάτωμα της ακρόπολης και επάνω σε τμήμα ερειπίων του αρχαίου τείχους χτίστηκε η μονή τον 12ο αιώνα. Σύμφωνα με μια ανάγνωση σε δομική επιτοίχια χρονολογία, το καθολικό της μονής χρονολογείται ήδη από το 1196.

Το μοναστήρι είχε μεγάλη περιουσία (αμπέλια, μύλους, χωράφια, βοσκοτόπια), η οποία το 18ο αιώνα καταπατήθηκε και λεηλατήθηκε από τους Τούρκους, ενώ το ελληνικό κράτος το 19ο αιώνα απαλλοτρίωσε σημαντικό τμήμα της. Το 1854 χρησιμοποιήθηκε ως στρατόπεδο των Τούρκων, το 1913 των Ελλήνων, ενώ το 1916 έγινε ορφανοτροφείο. Το 1932 ο ηγούμενος της Δωρόθεος και ο αδερφός του δολοφονήθηκαν από ληστές. Έκτοτε το μοναστήρι ερημώνεται μέχρι το 1972, οπότε εγκαταστάθηκαν εκεί μοναχές που το λειτουργούν μέχρι και σήμερα. Στο καθολικό σώζονται τοιχογραφίες του 17ου. Το τέμπλο του ναού είναι ξυλόγλυπτο με αξιόλογες δεσποτικές εικόνες του Χριστού της Παναγίας και του Προδρόμου. Στα κειμήλια της Μονής συγκαταλέγονται δύο χειρόγραφοι κώδικες με εκκλησιαστικό περιεχόμενο που χρονολογούνται τον 16ο και 18ο αιώνα και μία λειψανοθήκη, με λείψανα της Αγία Φιλοθέης και του νεομάρτυρα Αγίου Γεωργίου.